Konserlere katılımın yoğun olması da dikkat çekiciydi.

Ben festival konserlerine 7 Temmuz günü Pori’nin merkez meydanlarından birindeki Pori Big Band ile sahne alan İsveçli sanatçı Gunhild Carling ile başladım. Daha önceki yıllarda büyük ailesi ile çoluk çocuk sahne alan sanatçıyı bu kez Pori Big Band ile dinlemek çok keyifliydi. Multi enstrümantalist olan Gunhild trombon, trompet, gitar, piyano, flüt, harmonika, obua, bas, banjo çalıyor, şarkı söylüyor ve “tap dance” de yapıyor. Bu konserde neredeyse tüm hünerlerini sergiledi. 

Aynı sahnede aynı gün Pori All Star Band konserinde Önder Focan da sahne aldı. “Pori Jazz All Star Band feat. Sarah Hanahan” konserinde Sarah Hanahan (as), Jari Perkiomaki (as), Mikko Karjalainen (tp), Olli Ahvenlahti (p), Önder Focan (g), Tomi Harivarra (b), Reiska Laine (d) grupta yer alan müzisyenlerdi. Bunlardan Amerikalı alto saksofoncu Sarah Hanahan soloları ile gönülleri fethetti.

Festivalde bu yıl pek çok grup şehrin neredeyse her köşesine yayılmış mekanlarda sahne aldı. Riitta Paakki Quartet, Eden Ladin Trio feat. Sarah Hanahan benim izlediklerinden bir kaçı.

Festivalin büyük sahne konserleri 13 Temmuz Perşembe günü başladı. Kombine biletler daha ucuz. Üç günlük biletler 205.- Euro, 2 günlük 160.- Euro, günlük biletler ise 99.- Euro idi. İçkileri içeriden almak zorundasınız. Ayrıca şemsiye de sokamıyorsunuz. Sağlam yağmurluklar gerekiyor. Kuzey yağmuruna zaten şemsiye pek bir işe yaramıyor.

Saat 17:00’de Kurt Elling konseri dehşet bir yağmur ile başladı. Kurt Elling (vo), Charlie Hunter (hybrid g), DJ Harison (keys), Corey Fonville (d, perc) sahnedeydiler. Ağustos 2023 tarihinde piyasaya çıkan yeni albümleri “Super Blue” ile tam kadro gelmişlerdi. Grammy ödüllü şarkıcı proje ortağı Charlie Hunter ve Butcher Brown’dan Corey Fonville ve DJ Harrison ile akılda kalıcı sözlü, şamatalı funk ve çok şık, çok keyifli bir sahne duruşuyla hepimizi yerimize mıhladı.

Yaklaşık 10 dakikalık bir yürüyüşle ulaşılabilen bir başka sahne olan Lokkilava’ya gitmeden önce blues gitaristi Eric Gales’e de takılmadan edemedik. Raw Dawg olarak da bilinen Eric Gales (29 Ekim 1974 doğumlu), Amerikanın harika çocuklarından bir olarak tanınıp seviliyor. İnanılmaz bir sahne şovu var. 2022 itibariyle 19 albüm kaydetmiş. Eric Gales – guitar, vocals Nick Hayes – drums LaDonna Gales – drums Orlando Thompson – bass Jonathan Lovett – keyboards ile sahnede yer aldılar.

Eric Gales

Lokkilava festivalin bence gerçek jazz sahnesi. Lokkilava Fince’de “martı sahnesi” demek. 2000 kişilik sahnenin en arkasında yeme içme mekanı da var çok yakında olmasam da olur diyenler içkileri ile oradan da dinleyebiliyorlar. Julian Lage Trio, basta Jorge Roeder, davulda Rudy Royston ile sahnedeydi. Sanatçı bu yıl neredeyse tüm Avrupa jazz festivallerinde sahne aldı. Davulcusunu değiştirerek yaptığı konserlerini bu yıl hem Finlandiya Pori’de hem de İspanya San Sebastian’da dinleme imkanını buldum. Hepimiz onun hikayesini biliriz. Genç bir çocuk iken Carlos Santana ile sahnede çalmış virtüöz bir gitaristtir. Daha sonraları efsanevi vibrafoncu Gary Burton onu grubuna alınca daha geniş bir kitle tarafından tanındı.

Lage, kendi üçlüsünü bir araya getirdikten sonra çok beğenilen The Layers albümünü 2023’de kaydetti. Julian Lage, geçen yıl olduğu gibi bu yıl da Down Beat’in eleştirmenler anketinde gitarist kategorisinde üçüncü sırayı aldı.

Julian Lage sahneden inip yerini Dave Holland New Quartet’e bıraktı. Yağmur dinince çok sıcak ve yatay gelen kuzey güneşi çıktı. Anında kuruduk. Dave Holland, saksofonda Jaleel Shaw (son yıllarda Roy Haynes, Tom Harrell, The Mingus Big Band, Roy Hargrove, Check Corea ile birlikte çalan) ve harika Kanadalı piyanist, yeni yıldızlardan (kendi neslinin en yenilikçi ve orijinal müzisyenlerinden biri olarak kabul ediliyor) Kris Davis, ve son yılların en etkili davulcularından biri olan Nasheet Waits’den oluştan dörtlüsü ile yer aldı.

14 Temmuz’da Kirjurinluoto (büyük sahne)’de Sam Smith, James Brandon Lewis “manifesto”, Mark Quiliana, ALMA gibi gruplar vardı. Ancak Önder Focan’ın da gitarist olarak katıldığı, festivalin kurucusu Jyrki Kangas’ı anma konserine gittim. Şehir Kulübündeki yemekli ve özel konsere şehrin kalburüstü dinleyicisi gelmişti. Meri Pori Dixieband, Poriginal Quartet, vokalde Heta Halonen, saksofonda Jari Perkiomaki, Antti Sarpila klarinet, Riitta Paakki piyano, Önder Focan gitar, Tomi Harrivaara bas, Vitali Imereli keman, Reiska Laine davulda yer aldığı Jamit Alkaa grubu sahne aldı.

Festivalin son günü olan 15 Temmuz günü saat 15:30’da büyük sahne Kirjurinluoto’da Christian McBride with Rhiannon Giddens & Francesco Turrisi’nin konseri Pori için inanılmaz sıcak bir hava ve kalabalık ile başladı. Dünyanın en iyi jazz basçılarından biri olan Christian McBride, modern Amerikan geleneksel müziğinin çok yönlü yeteneği Rhiannon Giddens ve multi enstrümantalist Francesco Turrisi ile yepyeni bir projede izledik. Jazz, folk, bluegrass ve blues unsurlarının önde olduğu bir konser dinledik. Christian McBride neredeyse tüm jazz yıldızlarıyla birlikte çaldı. 300’den fazla kayıt ve sekiz Grammy ödüllü. Çok keyifli bir konserdi.

Şarkıcı, kemancı ve banjo müzisyeni Rhiannon Giddens, Carolina Chocolate Drops grubunda tanındı. Son zamanlarda İtalya doğumlu multi-enstrümantalist Francesco Turrisi ile birlikte müzik yapıyorlar. Geçen yıl, bu işbirliği ile “en iyi halk albümü dalında” Grammy (They’re Calling Me Home) aldılar.

16:30’daki Max Zenger Globus’u dinledik. Ardından çokca merak ettiğim UMO Helsinki Jazz Orkestrası ile birlikte sahne alan Şilili tenor saksofoncu Melisa Aldana’yı dinledik.

Aldana, Berklee College of Music’e katılmak için ABD’ye taşınmış ve mezun olduktan bir yıl sonra ilk albümü Free Fall’ı Greg Osby’nin Inner Circle etiketiyle 2010’da, ardından 2012’de Second Cycle’ı çıkarmış. 1991’de babasının yarı finalist olduğu Thelonious Monk Uluslararası Jazz Saksofon Yarışması’nı kazanan ilk kadın müzisyen ve ilk Güney Amerikalı müzisyen. Galibiyetinin ardından üçüncü albümü Melissa Aldana & Crash Trio’yu çıkarmış. Aldana aynı zamanda aranan bir eğitimci ve yakın zamanda New England Konservatuarı Jazz Bölümü öğretim kadrosuna atanmış.

Festivalde sıra Snarky Puppy’ye gelince kalabalık iyice arttı. Konserin finalinde her zaman olduğu gibi bir konuk sahneye alındı. Bu konuk bu kez Michael League’in hemşerim diye sahneye çağırdığı Eric Gales oldu.

Snarky Puppy

2023 Pori Jazz Festivali’nde son konser olarak Hiromi’yi dinledik. İlk albümü Another Mind’ın 2003’te piyasaya sürülmesinden bu yana Hiromi, doğaçlama ve besteyi karmaşıklığın ve inceliğin yeni doruklarına taşıyarak jazz, klasik ve pop sınırlarını kuşatan ve gölgede bırakan yaratıcı enerjisiyle izleyicileri heyecanlandıran bir piyanist. Yeni projesi “Sonicwonder”, trompette Adam O’Farrill, basta Hadrien Feraud ve davulda Gene Coye’un yer aldığı, elektrikli 4 kişilik bir grup. Pandemi dönemi yazılan şarkılardan oluşan bu müzik hepimizin içinde olduğu, o zamanki duygularını anlattı.

Güneşin batmadığı Pori’de saat 22:30’da hala parlak güneşin altında Robbie Williams konseri vardı. Ancak Hiromi’den sonra başka dinlemek isteyeceğim müzik yoktu.

Pori Jazz Festivali bu yıl gerçekten jazz dolu, yanında diğer müziklerle de zengin bir program yaptı.